Ben her anlamda kendimi güçlü bilirdim inanın şu birkaç gündür ayağa kalkacak halim yok.
Covid-19 ilk çıktığın günden beri bu işin içinde bir pislik var diye düşündüm. Bize birşey olmaz dedim. Ama başıma gelince anladım ki küçümsemek hiç de doğru değilmiş.
İlk bir kaç günde her yerim ağrıdı. Sırtım, boynum, gözlerim…
Nefes alamadım, burnum tıkandı. Sonraki günlerde yediklerimden tat alamamaya başladım. Bal, pekmez bile cıvık yumurta gibi boğazımdan geçiyordu.
İlaçlara başladım. Belki de tedavisinde çok fazla ilaç içerdiğinden insanın enerjisi sıfırlanıyor. Uyuşuk, sarhoş gibi oluyor.
Ben bu yazıyı yatağımda bir borç gibi yazıyorum. Lütfen maske-mesafe-hijyen kurallarına dikkat edin.
Genç bir kardeşiniz olarak ben bu kadar zorlanıyorum. Kronik hastalığı olanlara sabırlar diliyorum.
En güzeli bu hastalığa hiç yakalanmamak. Daha önce geçirdiğim hiç bir hastalığa benzemiyor.
Tüm sağlık personelimize içten teşekkürlerimi sunuyorum. Umarım daha fazla hayatlarımızın düzenini bozmadan bu hastalık dünyamızdan silinir.
O yüzden bir kez daha ısrarla Covid’i küçümsemeyin.
*
Murat Çolak
