” YER YÜZÜNÜN ÖĞRETMENİ OLABİLMEK İÇİN GÖKYÜZÜNÜN ÖĞRENCİSİ OLMAK LAZIM!…”
Yazı başlığındaki muhteşem söz bilge kral merhum Aliya İzzetbegoviç’e aittir. Bu büyük İslam aydını merhuma Allah’tan rahmet diler makamının cennnet olmasını nice nice benzeri kahramanların yetişmesini Rabbimden niyaz ediyorum.
” Ve Allah uğrunda üüstün çaba sarf ederek gereği gibi mücadele edin! O ( mesajını hayata taşımak için ) sizi seçti; ve O din konusunda sizi zora koşmadı. ( Sizden tek istediği) atanız İbrahim’in inanç sistemine ( tabi olmanız) O sizleri bundan önce de bu vahyin ( gelişinden) sonra da müslüman olarak isimlendirdirdi ki, elçi sizin için iyi bir model ve tanık olsun, sizde insanlık için iyi bir model ve tanıklar olasınız.” ( Hac sûresi, âyet 78)
Ayeti kerimede belirtildiği üzere, şehîd, hem ” şahid olan” hem de ” şahid olunan”,. Burada tanıklık ve modelliğe delalet eder. Mü”minin görevi hayatı imana şahit kılmaktır. Zira insan bu cihana, sahip olmak için değil şahit olmak için gelmiştir. Müminin bu şahitliği, hem tanıklığı hem de modelliği kapsar.
Bu giirişten sohnra sonra, 24 Kasım Öğretmenler Gününü buruk bir şekilde kutlamaktayım. Çünkü, neslimize hizmet etmek için gencecik yaşında atandığı görev yerinde çalışır iken, insanlık düşmanı güruhun atmış olduğu terör silahı ile vurulmuş oldu.
Gencecik bedeni Hakla buluşarak şehadet şerbetini içti. şehid öğretmenler, bu millet çocuklarına hizmet için içi kıpır kıpırdı. Ruhları şad, makamları cennet , arkadaşları melekler olsun. Yüce Rabbimiz yakınlarına sabır, dayanma gücü versin.
Gerek muhterem din adamlarımız ve gerekse saygı değer öğretmenlerimiz bu aziz milletin çocukları için kendilediri feda eden, gecelerini gündüzlerine katan insanlardır. Onun içindir ki,
Bu muhterem kitleler, üstlendikleri şerefli ünvanı ve görevi rast gele edinmiş değillerdir. Bunların liderleri başta Rasulullah (sav), hülefai raşidin efendilerimizdirler.
Misaller, örnek verecek olursam, öğretmenliğin ilk kahramanı büyük sahabi Hz. Mus’a bin Umeyr’dir, O Mus’ab ki, Mediney-i Münevvereyi aydınlatan bir şehid kahramandır. O Mus’ab Bin Umeyr ki, rahatı, süslü hayatı, konforu lüksü terkederek Erkam’ın evine uğramış ve almış olduğu Nebevi ışıktan ilham alarak İslam hizmetine kendisini adamıştır.
Mus’ab, gizliden gizliye Erkam’ın evine bakmış, orada olup bitenleri öğrenmek için günlerce tetkikte bulunmuştur. Oysa, alacağını aldıktan sonra hizmet için yollara düşmüş, karşısına çıkan hiiç bir mania ve engelden korkmamıştır.
Halbuki, 21 nci asrın öğretmenlerinin yaşamlarına, vakit öldürmelerine bakıyoruda, iskambil, ağızlarında tütün, içerek örnek olmasa ıicap eden kişiler ömürlerini beyhude yere tüketmekteler, neslin bilgisiz, kültürsüz kalmalarına sebep olmaktadırlar.
Mus’ab, örnek bir insan, İslam uğruna yaşamış bir kahramandır. Rasulullah (sav)’den almış olduğu emir üzerine yollara düşüyor, Yesrib şehrini Medine’ye, Medeniyete dönüştürüyordu.
24 Kasım günlerinde coşku ile, içtenlikle öğretmenler gününün kutlarken, sormadan edemiyorum, istisnalar hariç, kaç tane emekli olmuuş veya olmamış öğretmenimiz kitap okumakta, bitirmekte ve bildiklerini insanlara nakletmektedirler?
Ne eyazık ki, kütüphaneler dop dolu, eserler yazılmakta, raflar süslenmekte ama, okuyan insan bulunmamaktadır. Buhuh tam zııddı olarak, imanbıslar, iz’ansızlar boş durmamaktadır. Ellerinde sinsi silahlarla, bombalarla, intihar edici küfür aleetleri ile neeslimizi mahvı perişan etmektedir.
Günümüz öğretmenleri ve din adamları Mus’ab’ı örnek almalıdırlar. Tıpkı onun gibi yollara düşerek, okumamış, bilmemiş,bilgisiz insan aramalılar, daha sonrada bu uğruda ölünse bile gam çekmeyip ” Allah yolunda şehid oldum” diyebilmelilidir. Tıpkı, Mus’ab’ın Uhud’daki kahramanlığına benzer bir kahramanlık sergileyerek candan, tenden, hayattan vaz geçmesini bilmelidirler.
İşte, o zaman bunu yaptığımız an ne olacaktır biliyor musunuz? Terü taze öğretmenlerimiz kör kurşunlara hedef olmayacak, masum tenlerine intihar bombaları düşmeyecektir. İşte o zaman, merhum Aliya’nin buyurduğu gibi, öğretmenlerimiz gök yüzünün öğrencisi olacaklardır.
Merhum Aliya İzzet biliyor, inanıyor ve yaşıyordu ki, aziz Kur’an edebiyat değil, hayattır düsturuna, imanına inanıyor ve bu uğurda varını yoğunu feda ediyordu. Yoksa, anlamsız, içeriksiz hatimler devirerek, aziz Kur’an’ı hayattan, insan hayatından mahrum etmek bir yaşam tarşı değildir. Onun emirlerini hayata hakim kılmak zorundayız. Dolayısıyla,
Üzserinde yaşamış olduğumuz yeryüzünün öğretmeni, muallimleri olabilmek için, gökyüzünden inmiş, vahyolmuş emirlere nazar etmeli ve onu bihakkın yaşamalıyız. Onun içindir ki,
Tıpkı sahabe gibi yollara düşerek, tıpkı Mus’ap gibi fani hayattan fedakarlık yaparak gerçek hayattan nasibimizi, payımızı, hissemize düşeni dolu dolu almasını bilmeliyiz.
Netice olarak,
21 nci asrın okumuş, aydınlarını okurken, kitap kurcalarken, tefsir, akaid, hadis ve benzeri güncel kitapları aktarırken görmeliyiz.
Görmeliyiz ki, çağın fitnesi, sarhoşları, anarşistleri bizden ilham alarak adam olsunlar, imana gelerek insan katletmek için fırsat ve zaman zemin kollamasınlar. Çünkü, bu kitle, tamamen dine sırtlarına dönmüşler, masum ve mazlum insanların canlarını yakmak için plan üstüne plan, çare üstüne çare aramaktadırlar. Sözün burasında merhum Akif’i dinleyelim:
” Farzedelimki yüreklerden silinsin havfi Yezdan mı?
Ne irfanın kalır tesiri ne de vicdanın,”
Doyasıyla, kalblerine imani duyguları nakşetmeli, bu nakşetme işleri sadece 24 Kasım günlerine münhasır olmamalıdır. Her öğretmenimiz, ister emekli olsun, isterse çalışır bulunsun herbiri birer ayaklı kütüphane olarak yollara düşmeli, örnek halleri ile,yaşantıları numune-i imtisal olmalıdırlar.
İşte bu kutsal anı yakalamış olduğumuz zaman. müşahade edilecektir ki, tıpkı Hz. Ömer’in Veysel Karani hakkındaki düşüncesi tezahür edecektir. Sahabei kiram huzurunda Hz. Ömer onu soruyor: Kendi hemşehrilerinden birine soruyor:
” Üveys’i bilir misin?” ” Evet, bilirim o delinin tekidir” diyor. ” Onu niçin sordunuz?” deyince, Hz. Ömer buyuruyor ki: ” Allah Rasuulü onun cennetlik olduğunu müjdeledi diye buyuruyor.” Bunun üzerine herkes Üveys’i arar, sorar olmuştur. Dolayısıyla:
İnsanların tıpkı Veysel Karani tiynetli olması için çalışımalıyız. Bu önemli görevde genç kuşaklarımıza aydınlarımıza, entelektüellerimize, öğretmenlerimize düşmektedir.
Rabbimiz!.. Tüm bu arzu edilen hasletleri yaymayı, yaşamayı tüm öğretmenlerimize nasibi müyesser eylesin! Amin!.. Selam ve dua ile…
*
Şerafettin Özdemir
